برای شروع، از شما می‌خواهیم به کسانی که بعد از شما وارد مسابقه می‌شوند خوش‌آمد بگویید. برای این منظور یک تابع با نام HelloCodeCup تعریف کرده‌ایم.

اما از آن‌جا که می‌خواهیم برنامه‌ برای مسابقات بعدی کدکاپ نیز قابل استفاده باشد، از کاربر می‌خواهیم که شماره‌ی مسابقه را به تابع بدهد، سپس براساس آن، عبارت خوش‌آمدگویی مناسب را برگردانیم.

جزئیات پروژه🔗

پروژه‌ی اولیه را از این لینک دانلود کنید. ساختار فایل‌های پروژه به‌صورت زیر است:

hello-codecup
├── go.mod
├── go.sum
├── main.go
└── main_sample_test.go

در فایل main.go تابعی با نام HelloCodeCup تعریف شده که امضای آن به‌صورت زیر است:

func HelloCodeCup(n int) string {
    // TODO: Implement
}

این تابع را طوری پیاده‌سازی کنید که به ازای ورودی n، رشته‌ی Hello Codecup n را برگرداند.

مثال🔗

به ازای ورودی 7، تابع باید چنین مقداری را برگرداند:

Hello CodeCup 7

توجه: در این سؤال مجاز به استفاده از کتاب‌خانه‌های شخص ثالث نیستید.

آن‌چه باید آپلود کنید🔗

پس از پیاده‌سازی تابع HelloCodeCup، فایل main.go را آپلود کنید.

برنامه‌نویسان در شرکت اسنپ عادت دارند برای تشخیص اینکه ارور برگردانده‌شده از متد چیست، کدهایی مثل کد زیر می‌نویسند:

n, err := f.Read(data)
if err != nil {
      if errors.Is(err, io.EOF) {
          break
      }
      fmt.Println(err)
      return
}

در نتیجه انتظار دارند پکیج مربوطه، همه ارور‌هایی که ممکن است برگردانده شوند را به شکل فیلد در خود داشته باشد.

متاسفانه یا خوشبختانه یک کتاب‌خانه‌ی فوق‌العاده مفید به دست تیم فنی اسنپ رسیده است. این کتاب‌خانه اگرچه بسیار مفید است و کارهای آن‌ها را راحت می‌کند، اما این قاعده در آن برقرار نیست.

حالا برنامه‌نویسان اسنپ می‌خواهند برخلاف عادت خود عمل نکنند، بنابراین نیاز به یک پکیج کمکی برای پکیج اصلی دارند که ارور‌ها را در خودش داشته باشد.

خوشبختانه این کتاب‌خانه، سورس‌کد قابل خواندن (و نه تغییر) دارد و می‌توان از آن به منظور توسعه‌ی پکیج کمکی استفاده کرد.

جزئیات پروژه🔗

• سورس‌کد فعلی شرکت را از این لینک دانلود کنید.
• فایل helper.go در پکیج helper را به گونه‌ای تغییر دهید تا فیلد‌های ارورها در آن مقداردهی شوند.
• باید با تغییرات جزئی در کتاب‌خانه، برنامه شما دچار مشکل نشود. مثلا متن ارورها ممکن است تغییرات جزئی بکند.
• در پکیج helper می‌توانید به صورت زیر از کتابخانه‌ی the_lib استفاده کنید.

package helper
import (
    "snapp/the_lib"
)
// the_lib.LoadData()

آن‌چه باید آپلود کنید🔗

فایل helper.go تغییریافته‌ی خود را آپلود کنید.

اسنپ برای افزایش کارایی کد در سرور‌های خود، می‌خواهد از تکنیک SIMD استفاده کند. این تکنیک به این صورت عمل می‌کند که به جای اینکه در آن واحد یک عملیات روی دیتای ۳۲ بیتی انجام شود، ۴ عملیات روی ۴ دیتای ۸ بیتی بدون علامت انجام می‌شود. به این ترتیب به Parallelism دست‌ پیدا می‌کنیم. اما نکته مهم اینکه اینجا به جای استفاده از قابلیت سخت‌افزاری پردازنده‌ها برای SIMD، از امکانات هم‌روندی زبان گو استفاده می‌کنیم.

جزئیات پروژه🔗

پروژه اولیه را از این لینک دانلود کنید.

در این سوال شما باید تابع Simd را پیاده سازی کنید. تابع شما ورودی‌های زیر را دارد:

• یک تابع به عنوان عملیات
• یک uint32 به عنوان ورودی
• یک uint32 به عنوان خروجی محاسبات

آن‌چه باید آپلود کنید🔗

پس از پیاده‌سازی موارد خواسته شده، فایل main.go را آپلود کنید. در صورتی که از dependency خاصی استفاده کرده‌اید، فایل‌های go.mod و go.sum را به‌همراه فایل main.go زیپ کرده و آن را آپلود کنید.

آرش قصد دارد یک وب‌سرویس خفن پیاده‌سازی کند، اما او می‌داند که از همان ابتدای کار، تعداد درخواست‌های کاربران به endpoint هایی که بار پردازشی بالایی دارند بسیار زیاد خواهد بود. بنابراین او تصمیم گرفته که از rate limiter استفاده کند. از آن‌جایی که او نمی‌داند این rate limiter را چگونه پیاده‌سازی کند، از شما خواسته تا آن را برایش پیاده‌سازی کنید.

جزئیات پروژه🔗

پروژه‌ی اولیه را از این لینک دانلود کنید. ساختار فایل‌های پروژه به‌صورت زیر است:

rate-limit
├── db
│   └── connection.go
├── handlers
│   └── root.go
├── limiters
│   ├── by_app_key.go
│   └── by_ip.go
├── test
│   └── ratelimit_sample_test.go
├── go.mod
├── go.sum
└── main.go

پایگاه داده🔗

در این پروژه از پایگاه داده‌ی PostgreSQL استفاده شده است. برنامه شامل جدولی با نام app_keys است که شامل دو ستون id از نوع BIGSERIAL و key از نوع VARCHAR(255) است.

در پکیج db تابعی با نام GetConnection تعریف شده که باید از آن برای دریافت کانکشن دیتابیس استفاده کنید. می‌توانید اطلاعات اتصال به دیتابیس را در این فایل تغییر دهید.

روت‌ها🔗

تنها یک روت با آدرس / در برنامه تعریف شده است که می‌توان rate limiter های مختلف را روی handler آن اعمال کرد.

تابع ByIp🔗

این تابع به‌ترتیب شامل سه پارامتر زیر است:

• next از نوع http.Handler: همان handler اصلی روت است.
• refillRate از نوع rate.Limit: میزان افزایش تعداد درخواست‌های مجاز کاربر در هر ثانیه (برای مثال اگر مقدار آن برابر با ۳ باشد، در هر ثانیه، ۳ واحد به تعداد درخواست‌های مجاز کاربر اضافه می‌شود، به شرطی که تعداد درخواست‌های مجاز فعلی‌اش کوچک‌تر از tokenBucketSize باشد.)
• tokenBucketSize از نوع int: سقف تعداد درخواست‌های پیاپی کاربر

این تابع را طوری پیاده‌سازی کنید که درخواست‌ها را براساس آی‌پی محدود کند. در صورتی که کاربر با محدودیت مواجه نشده باشد، پردازش درخواست باید توسط next صورت گیرد. در غیر این‌صورت، کد پاسخ باید به 429 تغییر کند، مقدار هدر Content-Type باید برابر با application/json قرار داده شود و بدنه‌ی پاسخ به‌صورت زیر باشد:

{"error": "too many requests"}

تابع ByAppKey🔗

امضای این تابع مشابه تابع ByIp است.

این تابع را طوری پیاده‌سازی کنید که درخواست‌ها را براساس مقدار هدر X-App-Key موجود در درخواست محدود کند. اگر مقدار این هدر در جدول app_keys وجود نداشته باشد، محدودیت نباید اعمال شود. در غیر این‌صورت، محدودیت باید اعمال شود. اگر کاربر با محدودیت مواجه شده باشد، پاسخ باید مشابه پاسخ مورد انتظار برای تابع ByIp باشد.

تضمین می‌شود که هنگام استفاده از این تابع، هدر X-App-Key در درخواست موجود است.

ترکیب rate limiter ها🔗

ممکن است بخواهیم rate limiter ها را ترکیب کنیم. اگر از توابع ByIp و ByAppKey در کنار یکدیگر استفاده شود، محدودیت باید هم براساس آی‌پی و هم براساس مقدار هدر X-App-Key اعمال شود. مثلاً اگر مقدار tokenBucketSize برابر با ۵ باشد و ۵ درخواست پیاپی با آی‌پی‌های مختلف، اما با X-App-Key یکسان (به‌طوری که در جدول app_keys موجود باشد) ارسال کنیم، باید با محدودیت مواجه شویم. همچنین اگر این درخواست‌ها را با آی‌پی یکسان، اما با X-App-Keyهای متفاوت (به‌طوری که در جدول app_keys موجود باشند) ارسال کنیم، باز هم باید با محدودیت مواجه شویم.

نکات🔗

• نیازی به persistent بودن اطلاعات مربوط به rate limiter ها نیست (با خاتمه‌ی برنامه، داده‌های مربوط به rate limiter ها می‌توانند از بین بروند).
• شما تنها مجاز به اعمال تغییرات در پوشه‌ی limiters هستید.
• در صورت نیاز، می‌توانید فایل‌های جدیدی در پوشه‌ی limiters تعریف کنید.

آن‌چه باید آپلود کنید🔗

پس از پیاده‌سازی موارد خواسته‌شده، پوشه‌ی limiters را زیپ کرده و آپلود کنید.