اگر تا حالا یک بار به عمرتان برنامه‌ی درست و حسابی نوشته باشید، به جرأت می‌توانیم ادعا کنیم که حتماً حداقل یک بار به خطایی برخورده‌اید که می‌گفته پرانتزها را درست نگذاشته‌اید (مثلاً برای if)! حالا دانش‌آموزی که تازه کار برنامه‌نویسی را شروع کرده نه یک بار، بلکه بارها دچار مشکل پرانتزها شده؛ یعنی مثلاً پرانتزی را باز کرده و بعدش نبسته یا حتی بدتر، به جای پرانتز باز، پرانتز بسته گذاشته و از این‌جور سوتی‌ها! او که از دست پرانتزها کلافه شده، از شما به عنوان یک برنامه‌نویس حرفه‌ای عاجزانه تقاضا کرده که به او در حل این مشکل کمک کنید. او می‌خواهد فعلاً خود پرانتزگذاری را بدون این که هیچ کدی بنویسد تمرین کند، و از شما خواسته برنامه‌ای بنویسید که تعدادی پرانتز باز و بسته (و نه هیچ چیز دیگری) را پشت سر هم بگیرد و بگوید که آیا پرانتزگذاری او درست هست یا نه. ## ورودی یک رشته که فقط از تعدادی پرانتز باز و بسته پشت سر هم تشکیل شده. ## خروجی اگر پرانتزگذاری درست بود، چاپ کنید dorost وگرنه چاپ کنید ghalat. ## مثال در جدول زیر نمونه‌هایی از ورودی و خروجی‌های این برنامه داده شده است: | ورودی | خروجی | |:------------------:|:------------------:| | ()() | dorost | | )()( | ghalat | | (())(() | ghalat |