مراقبت از کودکان یک مسئله کاری است
مراقبت از کودکان نه‌فقط یک مسئله خانوادگی بلکه یک مسئله کاری نیز است؛ زیرا بر نحوه کار ما، زمان کار ما و برای بسیاری از افراد، بر چرایی کار آن‌ها تأثیر می‌گذارد. به‌علاوه، امکانات مراقبت از کودکانی که توسط کارفرمایان ارائه می‌شود، می‌تواند در انتخاب محل کار افراد تأثیر بگذارد.
همه‌گیری بیماری Covid-19 باعث حذف بسیاری از برنامه‌های مراقبت از کودکان شد و خسارت ناشی از آن فاجعه‌بار بود. بدون داشتن یک شکل پایدار از برنامه‌های مراقبت از کودکان به‌عنوان بخشی از زیرساخت‌های تجاری، برای اکثر والدین شاغل در سراسر دنیا هیچ چیزی آن‌گونه که باید پیش نمی‌رفت.
نتایج یک نظرسنجی از 2500 والد شاغل در ایالات متحده نشان داد که تقریباً 20٪ از آن‌ها صرفاً به‌دلیل عدم مراقبت از کودکان مجبور به ترک کار یا کاهش ساعات کار خود بوده و فقط 30٪ از آن‌ها از یک برنامه مراقبت از کودکان جایگزین برخوردار بوده‌اند. همچنین اختلاف قابل‌توجهی بین خانواده‌های کم‌درآمد و پر‌درآمد وجود داشت.
40٪ از والدینی که به‌دلیل مراقبت از کودک شغل خود را از دست داده یا ساعات کاری خود را کاهش داده‌اند، گفته‌اند که عوامل تصمیم‌گیری در‌مورد اینکه چه‌کسی مسئولیت مراقبت از کودکان را بر عهده می‌‌گیرد به اینکه کدام‌یک از والدین ساعات بیشتری کار می‌کند یا برنامه کاری‌اش انعطاف‌پذیری کمتری دارد، محدود شد. نزدیک به یک‌سوم گفته‌اند که تصمیم‌گیری در‌مورد مراقبت از کودکان به اینکه چه‌کسی این کار را بهتر انجام می‌دهد، رسید و کمتر از یک‌چهارم درآمد را به‌عنوان یک عامل در تصمیم‌گیری خود ذکر کرده‌اند. این آمار‌ها نشان می‌دهد که نقش‌های جنسیتی هنوز در تصمیم‌گیری‌های خانواده نقش مهمی ایفا می‌کنند.
در حالی که زنان شاغل همیشه بیشتر وظایف خانه را بر عهده داشته‌اند، Covid-19 برقراری تعادل بین کار و زندگی را برای زنان و به‌ویژه مادران تنها و زنان رنگین‌پوست دشوارتر کرده است. در این نظرسنجی، 26٪ از زنانی که در طی شیوع همه‌گیری کرونا بیکار شده‌اند علت را عدم مراقبت از کودکان ذکر کرده‌اند. زنان همچنین گفتند که به شکل قابل‌توجهی وقتی که صرف کارهای مدرسه و بازی با کودکان و همچنین پخت‌و‌پز و نظافت می‌کرده‌اند، افزایش یافته است. این در‌حالی است که مردان افزایش ناچیزی در کارهای خود در خانه گزارش کردند. در این نظرسنجی، زنان سیاه‌پوست و یا زنان مطلقه و یا بیوه بیش از سایرین اظهار داشتند که ساعات کاری آن‌ها به‌دلیل عدم مراقبت از کودکان کاهش یافته است.
اقتصاد تا زمانی که زنان به‌طور کامل در آن مشارکت نکنند، نمی‌تواند رشد کند. داده‌ها نشان می‌دهند که اگر زنان به‌اندازه مردان در نیروی کار شرکت کنند، تولید ناخالص داخلی ایالات متحده می‌تواند 5٪ بیشتر باشد.
با توجه به این واقعیت‌های اقتصادی و حقایقی که این نظرسنجی آشکار کرده است، سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا مراقبت از کودکان هنوز یک مسئله کارمندی است و نه یک مسئله کاری؟
مطلب مشابه: اعتماد؛ حلقه مفقوده مدیریت عملکرد
قرار دادن برنامه‌های مراقبت از کودکان به‌عنوان بخشی از زیرساخت‌های شغلی
در طول تاریخ، دوره‌های سخت باعث ایجاد تغییر در مزایای کارمندان شده است. رکود بزرگ، تأمین اجتماعی را به همراه داشت. جنگ جهانی دوم و قانون تثبیت (Stabilization Act) اولین مزایای بیمه درمانی را به همراه داشت و ظهور اتحادیه‌ها ارائه خدمات درمانی جامع‌تری را برای خانواده‌ها به همراه داشت.
همه‌گیری کرونا فرصت دیگری برای ایجاد تغییر در زندگی والدین شاغل، به‌ویژه زنان، به وجود آورده است.
در سال 1950، 30 درصد از زنان کار می‌کردند. این مقدار در سال 2018 به 62.7 درصد رسید. با این حال بسته‌های مزایایی که امروزه کارمندان دریافت می‌کنند، در زمانی ایجاد شده‌اند که از بیشتر خانواده‌ها فقط یکی از والدین که در واقع پدران بودند، کار می‌کردند.
در گذشته، ارائه خدمات مراقبت از کودکان جزء مزایایی که کارفرمایان ارائه می‌کردند، نبود؛ زیرا زنان آن را بدون حقوق در خانه انجام می‌دادند. وقتی زنان مشاغل مردانی را که در جنگ جهانی دوم می‌جنگیدند به عهده گرفتند، برنامه Lanham ایجاد شد که اولین و تنها برنامه یارانه‌ای فدرال مراقبت از کودکان برای والدین شاغل بدون در نظر گرفتن درآمد آن‌ها بود. متأسفانه با پایان یافتن جنگ، این برنامه نیز به پایان رسید. مردان به کار خود بازگشتند و زنان نیز به خانه بازگشته و کار خود را در خانه و هنوز هم بدون حقوق از سر گرفتند.
اما هنوز هم یک نیاز واقعی برای خدمات مراقبت از کودکان وجود دارد. همه‌گیری ویروس کرونا ارتباط فراموش‌شده بین مراقبت از کودک و اقتصاد را آشکار کرده است. خدمات مراقبت از کودکان راه اصلی برای ماندن زنان در کار است. بیش از 2.3 میلیون زن از فوریه 2020 کارشان را ترک کرده‌اند (80 درصد از کل افراد) و این موجب کاهش نرخ مشارکت نیروی کار به 57٪ (کمترین میزان از سال 1988 تاکنون) شده است.
حتی قبل از همه‌گیری کرونا، برنامه‌های مراقبت از کودکان ناکافی برای والدین شاغل سالانه 37 میلیارد دلار و برای کارفرمایان سالیانه 13 میلیارد دلار هزینه داشت. بر اساس داده‌ها تخمین زده شده است که بسته شدن مدارس به‌علت Covid-19 ممکن است حدود 700 میلیارد دلار درآمد و بهره‌وری از‌دست‌رفته یا 3.5٪ از تولید ناخالص داخلی هزینه داشته باشد.
تقریباً دو‌سوم (63٪) والدین شرکت‌کننده در نظرسنجی در یافتن یک برنامه مراقبت از کودکان در طی همه‌گیری کرونا مشکل داشته‌اند و از میان آن‌ها 33٪ کار را بسیار دشوار می‌دانستند (تقریباً دو برابر آنچه والدین فقط شش ماه پیش گزارش کرده بودند).
این نظرسنجی نشان داد که در طول همه‌گیری، والدین شاغل به‌دلیل عدم مراقبت از کودکان به‌طور متوسط هشت ساعت در هفته از دست می‌دهند که با احتساب ساعات از‌دست‌رفته برای خود افراد و همسرانشان، از دست دادن بیش از 14.6 ساعت در هفته گزارش شده است. این مقدار از نظر بزرگی مشابه از دست دادن ساعات کار در اثر کاهش کارکنان، از دست دادن شغل یا عدم وجود قابلیت دورکاری است.
این نظرسنجی از والدین شاغل همچنین نشان داد که در حال حاضر مادران و پدران، هر دو سطح فشار زیادی را تجربه می‌کنند. دو‌سوم از آن‌ها در مقیاس استاندارد K6 بهداشت روان که توسط محققان استفاده می‌شود، سطح پریشانی روانشناختی بالایی را تجربه می‌کنند.
هرچه زودتر کارفرمایان مراقبت از کودکان را با همان جدیت مراقبت‌های بهداشتی و سایر جنبه‌های زیرساخت مشاغل انجام دهند، کارمندان زودتر می‌توانند به کار خود بازگردند.
در ادامه چهار روش برای شروع روند همسوسازی زنان، مراقبت از کودکان و اقتصاد پس از همه‌گیری پیشنهاد شده است:
ایجاد ساختارهای پشتیبان برای زنان در محل کار
شرکت‌ها برای زنان که در طول تاریخ با همان سرعت مردان در شرکت‌ها پیشرفت نکرده‌اند، نیاز به کارهای بیشتری برای تقویت تعامل و ایجاد حس تعلق دارند. واضح است که ارائه زیرساخت‌های مراقبت از کودک برای حمایت از مادران شاغل بسیار مهم است، اما بدون حمایت از خود زنان، بهره‌وری و رضایت شغلی به‌طور کامل به دست نمی‌آید.
با انجام بیشتر کارها به‌صورت دورکاری و ساعات کاری با محدودیت کمتر، آینده کار روان‌تر از گذشته خواهد بود. گزینه‌های بیشتر مراقبت از کودکان به زنان کمک می‌کند تا وقتی را که صرف ایفای نقش‌های اضافی معلم مدرسه و پرستار کودک می‌کنند، کاهش پیدا کند.
ارائه برنامه‌های کاری انعطاف‌پذیر و دورکاری برای همه والدین
یکی از مثبت‌ترین داده‌های حاصل از این نظرسنجی نشان داده است که زنان در صورت دسترسی به مرخصی خانوادگی با‌حقوق، توانایی کار از خانه یا حمایت همکاران، کمتر مراقبت از کودکان را دلیل بیکاری ذکر می‌کنند.
در کتاب «Maternal Optimism» اشاره شده است که سیستم آموزشی آمریکا شرایط یک سیستم مراقبت تمام‌وقت را ندارد. با این وجود این همان چیزی است که زنان کارمند ده‌ها سال به آن تکیه کرده‌اند. در طول 10 ماه از سال که مدارس به‌طور رسمی برقرار است، به‌طور متوسط 29 روز از آن تعطیل است. این روزهای تعطیل همراه با تعطیلات تابستانی و عدم تطابق بین روزهای مدرسه و روزهای کاری، همه شکاف‌هایی را در مراقبت از کودکان ایجاد می‌کنند.
کارفرمایان باید سیاست‌ها و روش‌های خود را به‌منظور حمایت از همه والدین شاغل که کودکان زیر 18 سال دارند، گسترش دهند. هر مرحله از فرزندپروری چالش‌ها و نیازهای متفاوتی دارد و از همه مهم‌تر حضور والدین را به شکل متفاوتی طلب می‌کند.
خوشبختانه پس از یک سال از همه‌گیری، دورکاری به‌عنوان گزینه‌ای عملی و پربازده برای کارمندانی (به‌ویژه والدین) که نیاز به انعطاف‌پذیری بیشتری دارند، مورد پذیرش بیشتری قرار گرفته است.
افزایش کمک‌هزینه‌های مراقبت از کودکان به‌عنوان مزایای کارمندان
ممکن است هنوز ارائه خدمات مراقبت از کودک به‌عنوان مزایا همان انگیزه‌های مالیاتی برای ارائه خدمات بهداشتی را نداشته باشد، اما ارزش سرمایه‌گذاری در حفظ کارکنان دارای فرزند به‌وسیله ارائه خدمات مراقبت از کودک وقتی ثابت می‌شود که با هزینه‌های یافتن و استخدام کارمندان جدید مقایسه شود. به همین دلیل در ایالاتی مانند کالیفرنیا و ماساچوست ساختار مرخصی با‌حقوق بدین صورت است که در آن کارفرمایان بودجه‌ای را اختصاص می‌دهند که می‌تواند توسط کارکنان برای مراقبت از کودک، همسر یا یکی از اعضای مسن خانواده استفاده شود. بنابراین مزایای مراقبت از اشخاص، مشابه مراقبت‌های بهداشتی است؛ به‌گونه‌ای که کارکنان می‌توانند اطمینان داشته باشند که می‌توانند نیازهای عزیزانشان را برآورده کنند، نه اینکه فقط به کار مراقبتی نادیده‌گرفته‌شده زنان یا پس‌انداز خصوصی تکیه کنند.
شرکت‌ها می‌توانند در نحوه انجام این کار خلاق باشند. به‌عنوان مثال شرکت بیوتکنولوژی Genentech با سازمانی مشارکت می‌کند که به کارمندان کمک می‌کند تا در زمان تعطیلی مدارس، برنامه‌هایی با کیفیت بالا برای کودکان خود پیدا کنند. Johnson & Johnson برای نیازهای گفتاری، شغلی، فیزیوتراپی و بهداشت روان کودکانِ کارمندان، کمک مالی ارائه می‌کند. این‌ها تنها چند نمونه از نحوه سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در ایجاد امکانات مراقبت از کودکان برای والدین شاغل است.
فراهم کردن فضاهای مراقبت از کودکان در داخل شرکت
نتایج این نظرسنجی از والدین شاغل نشان داد که از دست دادن ساعات کاری به‌دلیل عدم مراقبت از کودکان در همه‌گیری کرونا، برای زنان رنگین‌پوست، زنانی که در خانواده‌های کم‌درآمد زندگی می‌کنند و زنان فاقد مدرک دانشگاهی بیشتر است. هنگامی که برنامه پشتیبان مراقبت از کودکان در دسترس این جمعیت آسیب‌پذیر قرار گرفت، آن‌ها هر هفته ساعات کمتری از کار خود را در طی همه‌گیری را از دست دادند.
کارفرماهایی که می‌توانند گزینه‌های با‌کیفیت مراقبت از کودکان را به کارکنان خود ارائه دهند، کارکنان با بهره‌وری و وفاداری بیشتری خواهند داشت. برای مادران، حتی تصور اینکه بتوانند فرزندانشان را به محل کارشان بیاورند و بدانند که از آن‌ها به‌خوبی مراقبت می‌شود، امنیت دارند و مشغول هستند، می‌تواند شرایط را به کل تغییر دهد.
مطلب مشابه: ارزش واقعی جامعه هواداران برند شما
جمع‌بندی
کارفرمایانی که خدمات مراقبت از کودکان با کیفیت بالا دارند، نه‌تنها خود را در رقابت با سایرین متمایز می‌کنند، بلکه نیروهای کار خود را نیز حفظ می‌کنند. از آنجایی که تغییر محل کار به معنی تغییر محل مراقبت از کودکان است، احتمال تغییر شغل برای کارکنانی که به خدمات نگهداری از کودکان اعتماد داشته و آن را دوست دارند، بسیار کمتر است. بنابراین بهتر است صاحبان کسب‌و‌کار راجع به راه‌های ایجاد زیرساخت‌های مراقبت از کودکان برای کمک به والدین شاغل فکر کنند. این کار فقط به خانواده‌های کارکنان کمک نمی‌کند، بلکه در نهایت به اقتصاد نیز کمک خواهد کرد.
