روزی روزگاری PHP
تا حدود ۱۰ سال پیش، جامعه PHP ویرانه‌ای از فریم‌ورک‌هایی بود که در رقابت با یکدیگر بودند. کنفرانس‌ها پر از سازندگان فریم‌ورکی بود که با فخرفروشی در‌مورد فریم‌ورکشان صحبت می‌کردند و بر سر اینکه فریم‌ورک چه کسی عملکرد بهتری دارد و راه‌حل مشکلات است با یکدیگر رقابت می‌کردند. اکنون جامعه‌ی توسعه‌دهندگان PHP منسجم‌تر و تعاملی‌تر شده است و لاراول از درون این تغییر رویکرد رشد کرده است.
رویای لاراول
اولین زمینه‌های ساخت لاراول زمانی به وجود آمد که تیلور آتول، توسعه‌دهنده net. در آرکانزاس، مشغول استفاده از CodeIgniter بود. او می‌گوید: «نمی‌توانستم تمام ویژگی‌های مورد‌نظرم را بدون دستکاری کد هسته فریم‌ورک اضافه کنم.» آتول به چیزی سبک‌تر، منعطف‌تر و ساده‌تر نیاز داشت. این احساس نیاز برای آتول، در کنار پیش‌زمینه‌اش در net.، اولین جوانه‌های فریم‌ورکی بود که بعدها لاراول نام گرفت.
از قدیم‌الایام، PHP مانند غرب وحشی زبان‌های برنامه‌نویسی بوده است. از آنجا که این زبان dynamic-typed است، خیلی چیزها هست که می‌تواند بدون هیچ اخطاری اشتباه انجام شود. به‌عنوان مثال در سایر زبان‌ها، کدها به‌گونه‌ای نوشته شده‌اند که اگر خطایی وجود داشته باشد، قبل از اجرای کد به کاربر اخطار داده می‌شود. چه در صورت تلاش برای استفاده از کد و چه کامپایل کردن آن، کامپایلر اجرای کد را متوقف کرده، مشکل موجود در کد را شناسایی می‌کند و از شما می‌خواهد تا آن را اصلاح کنید.
PHP هیچ‌کدام از این‌ها را ندارد! پس قاعدتاً، شما می‌توانید به نوشتن هزاران خط کد ادامه دهید، بدون اینکه بدانید کدتان درست کار می‌کند یا نه. و وقتی چیزی اشتباه از آب درآمد، باید ساعت‌های زیادی را صرف پیدا کردن منشأ خطا کنید.
تیلور آتول می‌خواست تمام این مشکلات را با لاراول اصلاح کند. او از ایده‌های زیرساخت net. استفاده کرد. تیلور به‌دنبال ساخت فریم‌ورکی بود که به سادگی مشهور باشد. در کنار سادگی، او به فریم‌ورک خود یک سینتکس گویا، ساختار واضح و مستندات کامل اضافه کرد و در نهایت لاراول متولد شد.
مطلب مشابه: داستان آفرینش ویژوال بیسیک؛ زبانی که ساخت ویندوز را ممکن کرد
زیرساخت لاراول
او کار خود را با یک لایه ساده routing شروع کرد؛ یک رابط بسیار ساده از نوع کنترلر (Model View Controller یا MVC). نسخه اول و دوم در فاصله چند ماه از یکدیگر، به‌ترتیب در جون و سپتامبر 2011، منتشر شدند. کمتر از یک سال بعد لاراول 3 منتشر شد. نسخه 3 جایی بود که جامعه کاربری و محبوبیت لاراول شروع به جهش و رشد شدیدی کرد.
در می 2013، لاراول 4 که یک بازنویسی کامل از این فریم‌ورک بود همراه با یک سامانه مدیریت پکیج (Package Manager) به نام Composer منتشر شد. Composer یک برنامه مدیریت پکیج در سطح برنامه (application-level package manager) برای PHP است که به افراد این امکان را داد تا به‌جای رقابت، با یکدیگر همکاری کنند.
قبل از Composer، هیچ راهی برای استفاده از قسمت‌های متفاوتی از دو پکیج مختلف و ترکیب آنها برای حل یک مسئله نبود. شما مجبور بودید اول فایل‌ها را جداگانه دانلود کنید، آنها را در جایی مشخص قرار دهید، سر در بیاورید که چگونه از آنها استفاده کنید و هزار و یک بدبختی دیگر!
انتشار Composer، نقطه‌ای در تاریخ PHP بود که نویسندگان فریم‌ورک به مزایای همکاری پی بردند و دست از رقابت با یکدیگر برداشتند. این همان تأثیر بزرگ لاراول بر جامعه PHP بود.
لاراول 8 آخرین نسخه منتشر‌شده از این فریم‌ورک است و تیلور آتول همچنان در مسیر بهبود و نوآوری این فریم‌ورک تلاش می‌کند. در چند سال اخیر، ابزارهای زیادی برای تکمیل قابلیت‌های لاراول منتشر شده‌اند و این اکوسیستم هر روز در حال گسترش است.
مطلب مشابه: قدیمی‌ترین شرکت‌های فناوری ایالات متحده آمریکا و تاریخچه غیرمعمول آنها
در مسیر پیشرفت
با گسترش محبوبیت لاراول، بسیاری از برنامه‌نویسان PHP به سمت این فریم‌ورک جذب شدند. آنها به‌تدریج متوجه شدند که لاراول بسیار ساختاریافته است، سینتکس گویایی دارد و مؤلفه‌ها در آن به‌خوبی نام‌گذاری شده‌اند. هدف تیلور از همان ابتدا ساخت فریم‌ورکی بود که بتواند مبتدی‌ترین برنامه‌نویسان را هم به مهارت بالایی برساند و تجربه ساخت برنامه‌های آنلاین را لذت‌بخش کند.
جفری وی، یکی از معروف‌ترین توسعه‌دهندگان PHP، می‌گوید که همواره احساس خوبی نسبت به لاراول داشته که با سایر موارد متفاوت بوده است.
«من احساس می‌کردم که تیلور چیزی را درک کرده است که اکثر maintainerهای فریم‌ورک‌ها و کتابخانه‌ها به آن توجهی نمی‌کنند. به هر حال لاراول یک محصول است و این به این معنا است که رضایت توسعه‌دهنده، راحتی استفاده، انعطاف‌پذیری و برندسازی هم به اندازه کدها مهم و حیاتی هستند. لاراول کدزنی را جذاب می‌کند، فارغ از اینکه چقدر در برنامه‌نویسی مهارت داشته باشید!»
یکی از شعارهای لاراول این است: «رضایت توسعه‌دهنده از زمان دانلود تا دیپلوی». در طول حیات لاراول، تیلور و دیگر اعضای جامعه متن‌باز همواره به بهبود و به‌روز‌رسانی آن پرداخته‌اند و این برنامه همچنان رایگان است.
